κωπεώνας

ο (Α κωπεών, -ῶνος)

νεοελλ.

1. χώρος όπου φυλάγονται κουπιά

2. συνεργείο για κατασκευή κουπιών

αρχ.

κωπεύς*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κώπη + περιληπτ. κατάλ. -εών (πρβλ. ανθ-εών, κεγχρ-εών)].